- ZAMIERZENIA DYDAKTYCZNO - WYCHOWAWCZE:
- GRUPA 1
- GRUPA 2
- GRUPA 3
- GRUPA 4
- GRUPA 5
- GRUPA 6
- GRUPA 7
- .........................................
- .........................................
- ARTYKUŁY:
- Mądra miłość
- Zabiegana codzienność. Czas rodzica z dzieckiem.
- Kilka słów o współpracy z dzieckiem
- Co wpływa na problemy z jedzeniem u dzieci?
- Kiedy udać się z dzieckiem do terapeuty integracji sensorycznej?
- Kilka słów o dyscyplinie
- Biblioteczka Rodzica
- Jak wspierać odporność psychiczną dziecka?
- Porozmawiajmy o emocjach
- Kim jest rodzic przywódca?
- Uważność
- Model G.A.S.Z.E.N.I.E.
- Zabawy relaksacyjne
- Zabawy z literkami
- Zabawy matematyczne z dziećmi
- Lista świątecznych i zimowych książeczek
- Zabawy na pochmurne dni
- Zabawy w letnie dni
- Kontakt dziecka z naturą - dlaczego jest taki ważny?
- Działania plastyczne
- Zabawy rozwijające koordynację wzrokowo-ruchową i koncentrację uwagi
- Zabawy ortofoniczne
- Przygoda ze sztuką
- Rysowane wierszyki cz. 2
- Mały Artysta - Biedronka z kamienia
- Sensoryczna stymulacja
- Ćwiczenia grafomotoryczne
- Zajęcia twórcze z dziećmi, cz.2
- Nauka czytania - Metoda Odimienna
- Origami
- Rysowane wierszyki
- W co się bawić w domu?
- Gry i zabawy ruchowe
- Zajęcia twórcze z dziećmi
- Zabawy rozwijające myślenie twórcze
- Narzędzia służące do rozwiązywania konfliktów z dziećmi
- Jak zachęcić dziecko do czytania ?
- Błędy popełniane przez dobrych rodziców (Część 2)
- Błędy popełniane przez dobrych rodziców (Część 1)
W co się bawić w domu?
WYŚCIG KLAMEREK DO BIELIZNY
Potrzebne będą: przynajmniej dwoje graczy, 10 spinaczy w dwóch pojemnikach, stojąca suszarka do prania.
Każdy zawodnik otrzymuje pojemnik ze spinaczami. Po sygnale startu dzieci starają się jak najszybciej przyczepić klamerki do suszarki. W kolejnej rundzie nastepuje zmiana rąk. Jeśli w zabawie uczestniczy większa grupa dzieci, można podzielić je na dwa zepoły lub urządzić sztafetę.
ŚLADY STÓP
Potrzebne będą: papierowa taśma malarska, minutnik.
Rodzic wykleja na podłodze trasę (linie zygzakowate, przerywane). Dzieci idą po niej stopa za stopą. Linie przerywane pokonują skacząc obunóż lub na jednej nodze, w zależności od tego jakie linie wyklejone są na podłodze (np. = II = I – II). Aby uatrakcyjnić zabawę włączamy minutnik i starmy się ukończyc trasę zanim minie wyznaczony na to czas.
GRA W BALONY
Potrzebne będą: nadmuchane balony.
Zabwa polega na tym, aby dziecko lub dzieci jak najdłużej utrzymały swój balon w powietrzu. To ćwiczenie można utrudnić wskazując część ciała, którą należy wykonywać odbicia balonu, np. tylko dłonią, łokciem, głową, barkiem, kolanem, stopą itd. Dzieci mogą spróbować także: utrzymać w powietrzu dwa balony; utrzymać balon w powietrzu, leżąc na podłodze, podskakiwać na jednej nodze i kolanem drugiej podbijać balon; wykonać kilka skoków, trzymając balon między kolanami.
JAK SZYBKO SIĘ UBIERASZ?
Potrzebne będą: kilka ubrań (najlepiej luźniejszych lub rozmiar większych).
Każdy z uczestników przygotowuje kilka sztuk odzieży. Mogą to być zestawy złożone np. ze spodni, koszulki i skarpetek. Na sygnał startu dzieci podbiegają do swojego kompletu i możliwie szybko wkładają ubrania na strój, który mają już na sobie. Wygrywa osoba, która ubierze się pierwsza. Warto urozmaicić zabawę przygotowując ubrania na guziki i zamki błyskawiczne oraz pilnując, aby wszystko zostało dokładnie zapięte.
CO SIĘ ZMIENIŁO?
Potrzebne będą: przynajmniej dwoje uczestników.
Pierwszy z uczestników (lub wybrana z grupy osoba) wychodzi z pokoju. Druga osoba (lub pozostałe w pomieszczeniu) zmieniają położenie 5 rzeczy w pokoju, np. poduszki kładą na podłodze zamiast na sofie, obrazek odwracają do góry nogami, otwierają szufladę itp. Osoba, która wcześniej wyszła wraca do pokoju i stara się odgadnąć, co się zmieniło. Za każde poprawne wskazanie otrzymuje punkt. Potem następuje zmiana ról. Wygrywa ta osoba,która zdobędzie najwięcej punktów.
CZEGO BRAKUJE?
Potrzebne będą: małe przedmioty (różne), pudełko z pokrywką.
Dzieci kładą na podłodze kilka przedmiotów. Wybierają osobę, która jako pierwsza będzie zgadywać. Osoba ta, przygląda się przedmiotom przez ok. 1 minutę. Następnie zamyka oczy. Pozostałe osoby chowają 2 lub 3 przedmioty do przygotowanego pudełka. Zadaniem wybranej wcześniej osoby jest odgadnąć, czego brakuje. Im starsze dziecko, tym więcej rzeczy można ułożyć na podłodze i więcej schować.
ZWIERZĘ, ROŚLINA CZY RZECZ?
Potrzebne będą: dowolna liczba uczestników.
Jedno z dzieci myśli o obiekcie z wybranej kategorii i zapisuje jego nazwę na kartce. Pozostałe dzieci mogą zadać maksymalnie 20 pytań, które pomogą im ustalić, o czym myśli wybrana osoba. Osoba, która odganie nazwę obiektu jako pierwsza – wygrywa i może wymyślać kolejny obiekt.
DOMOWY HOKEJ
Potrzebne będą: stół, papier, książki, taśma klejąca, patyczki do lodów.
Przy krawędziach dużego stołu układamy grube ksiażki, które będą ogranicznikami boiska do hokeja. Na dwóch przeciwległych końcach zostawiamy puste miejsce, które będzie bramką. Każdy z graczy otrzymuje kij hokejowy, czyli patyczek do lodów. Piłeczką może być papierowa kulka owinięta taśmą klejącą. Zawodnicy, przepychając piłeczkę patyczkami, staraja sie strzelić przeciwnikowi gola. Rodzic lub inna osoba zostaje przy stole jako sędzia.
KROPKI I KRESKI
Potrzebne będą: dwoje uczestników, ołówki, kilka kartek w kratkę.
Na kartce rysujemy dużą liczbę kropek – im więcej, tym dłużej trwa zabawa. Gracze na zmianę rysują linie łaczące 2 kropki. Linie można prowadzić jedynie pionowo lub poziomo, nie można na ukos. Zadaniem zawodników jest narysowanie kwadratu łączącego 4 kropki. Dziecko, które wyrysuje kwadrat, staje się jego właścicielem i może na nim napisać pierwszą literę swojego imienia. Ma też dodatkowy ruch. Jeśli narysowanie pojedynczej linii powoduje powstanie 2 kwadratów, gracz staje się właścicielem obu kwadratów, ale ma tylko jeden dodatkowy ruch. Na koniec gry należy przeliczyć kwadraty każdego zawodnika. Wygrywa ten, kto ma ich najwięcej.
ZGADNIJ, KIM JESTEM?
Potrzebne będą: kartki, taśma klejąca, kredki.
Przed rozpoczęciem zabawy dzieci rysują na kartkach rzeczy z różnych kategorii. Wybieramy pierwsze dziecko i przypinamy mu na plecach losowo wybraną kartkę. Nie wie ono co widnieje na rysunku. Ma to odgadnąć, pytając pozostałe dzieci, np. Czy jestem rośliną?, Czy można mnie zjeść?, itd. Odpowiadać można jedynie: TAK lub NIE. Wygrywa ta osoba, która odgadnie kim jest, zadając najmniejszą liczbę pytań.
Źródło: Di Hodges, 501 zabaw bez telewizora, str. 3 - 20