- ZAMIERZENIA DYDAKTYCZNO - WYCHOWAWCZE:
- GRUPA 1
- GRUPA 2
- GRUPA 3
- GRUPA 4
- GRUPA 5
- GRUPA 6
- GRUPA 7
- .........................................
- .........................................
- ARTYKUŁY:
- Mądra miłość
- Zabiegana codzienność. Czas rodzica z dzieckiem.
- Kilka słów o współpracy z dzieckiem
- Co wpływa na problemy z jedzeniem u dzieci?
- Kiedy udać się z dzieckiem do terapeuty integracji sensorycznej?
- Kilka słów o dyscyplinie
- Biblioteczka Rodzica
- Jak wspierać odporność psychiczną dziecka?
- Porozmawiajmy o emocjach
- Kim jest rodzic przywódca?
- Uważność
- Model G.A.S.Z.E.N.I.E.
- Zabawy relaksacyjne
- Zabawy z literkami
- Zabawy matematyczne z dziećmi
- Lista świątecznych i zimowych książeczek
- Zabawy na pochmurne dni
- Zabawy w letnie dni
- Kontakt dziecka z naturą - dlaczego jest taki ważny?
- Działania plastyczne
- Zabawy rozwijające koordynację wzrokowo-ruchową i koncentrację uwagi
- Zabawy ortofoniczne
- Przygoda ze sztuką
- Rysowane wierszyki cz. 2
- Mały Artysta - Biedronka z kamienia
- Sensoryczna stymulacja
- Ćwiczenia grafomotoryczne
- Zajęcia twórcze z dziećmi, cz.2
- Nauka czytania - Metoda Odimienna
- Origami
- Rysowane wierszyki
- W co się bawić w domu?
- Gry i zabawy ruchowe
- Zajęcia twórcze z dziećmi
- Zabawy rozwijające myślenie twórcze
- Narzędzia służące do rozwiązywania konfliktów z dziećmi
- Jak zachęcić dziecko do czytania ?
- Błędy popełniane przez dobrych rodziców (Część 2)
- Błędy popełniane przez dobrych rodziców (Część 1)
Przygoda ze sztuką
SKARPETKOWY WĄŻ
Potrzebne będą: stare gazety, długa podkolanówka lub nogawka od rajstop, mocny klej, kolorowy papier.
Dziecko z wymienionych wyżej materiałów tworzy węża. Stare gazety rozrywa na mniejsze kawałki i gniecie. Następnie szczelnie wypełnia nimi skarpetę lub nogawkę od rajstop. Koniec mocno zawiązuje. Elementy głowy wycina z kolorowego papieru i przykleja je klejem. Jeśli dziecko ma ochotę, może ozdobić w ten sposób całe ciało węża. Na koniec wymyśla mu ciekawe imię.
BALONOWE GŁOWY
Potrzebne będą: balony, lejek, łyżeczka, mąka, woda, niezmywalne flamastry.
Rodzic pompuje balony i po chwili spuszcza z nich powietrze. Robi to po to, aby je rozciągnąć. Następnie wręcza dziecku pozostałe materiały, z których wykona ono balonowe głowy. Dziecko po kolei wkłada lejek do końcówki każdego balonu i ostrożnie wsypuje do pełna mąkę. Następnie z pomocą rodzica dolewa do środka wodę, tak żeby masa wewnątrz nie była ani zbyt twarda, ani zbyt miękka – powinna być plastyczna. Potem zawiązuje balony wypełnione miksturą, rysuje oczy, uszy, nos i pulchne policzki. Teraz w dowolny sposób może modelować kształt balonów i rzeźbić w nich zadowolone lub smutne minki.
TELESKOP
Potrzebne będą: tekturowe rolki po ręczniku papierowym lub papierowe talerzyki, kawałki celafonu w różnych kolorach, nożyczki, taśma klejąca lub klej.
Rodzic pomaga dziecku zakryć celafonem jeden otwór w tekturowych rolkach. Jeśli nie ma rolek, wycina dziecku otwór na środku papierowego talerzyka i przykleja kolorowy celafon. W ten sposób zwykłe, z pozoru zbędne przedmioty, zamieniają się w teleskop, który dzieci mogą dowolnie ozdobić (pomalować, okleić itp.)
PACYNKI NA PALCE
Potrzebne będą: stare gumowe rękawiczki ogrodowe, niezmywalne flamastry, mocny klej, pudełko po butach, włóczka, cekiny, małe guziki i inne drobiazgi do dekorowania pacynek.
Rodzic pomaga dziecku odciąć palce rękawiczek. Następnie wspólnie robią z nich pacynki. Każdej laleczce rysują flamastrami twarz i ubranko – to najprostrzy sposób wykonania takiej pacynki. Jeśli dziecko chce wykonać ciekawszą pacynkę, może wykorzystać włóczkę jako włosy, a z pozostałych drobiazgów wykonać elementy garderoby.
Z pudełka po butach przygotowuje scenę teatru, dekorując ją według własnego pomysłu. Następnie gotowe rekwizyty wykorzystuje do stworzenia sztuki teatralnej.
RAMKI Z PATYCZKÓW
Potrzebne będą: tektura, mocne nożyczki, linijka i ołówek, klej (np. introligatorski lub do drewna), patyczki lub gałązki różnej wielkości, grubości i fakturze.
Dziecko z pomocą rodzica wycina 2 jednakowe kawałki tektury (z jednego będzie przód ramki, z drugiego tył). W jednym kawałku wycina otwór, przez który będzie widać zdjęcie. Kładzie go na kawałek tektury bez wycięcia i skleja trzy boki. Jeden bok pozostaje niesklejony, ponieważ za jego pomocą dziecko będzie wkładało do środka fotografie.
Po wyschnięciu sklejonych brzegów dziecko przycina patyczki i gałązki do odpowiednich rozmiarów i przykleja je tak, aby ozdobić ramkę. Z tyłu ramki można dokleić podpórkę ze złożonego na pół tekturowego trójkąta lub dorobić zawieszkę, np. ze sznurka. Ramki kupione w sklepie nigdy nie będą miały tyle uroku, co te przygotowane samodzielnie przez dzieci.
Źródło: Di Hodges, 501 zabaw bez telewizora, str. 135-161