Gry i zabawy ruchowe pomagają dzieciom w rozwijaniu tych ważnych postaw: zaufania, samodzielności i inicjatywy. Z ich pomocą uczą się one również samodzielnej organizacji własnego życia:

● uczą się obserwować własne otoczenie, świadomie je określać i zastanawiać się nad nim;

● mogą wypróbowywać nowe zadania oceniać własne zachowanie i próbować ponownie;

● mogą na bazie własnych doświadczeń przewidywać i oceniać swoje przyszłe możliwości;

● mogą rozwijać społeczne, emocjonalne, poznawcze i fizyczne zdolności;

● mogą decydować, które sposoby postępowania prowadzą do celu, a które nie;

● mogą praktykować uczenie się przez odkrywanie.

Dla każdego dziecka istotne jest, aby nauczyło się ono sprawnie i estetycznie poruszać. To również jest warunkiem poczucia jego własnej wartości.

Nauka z wykorzystaniem zabaw ruchowych sprawia dzieciom przyjemność. Umożliwia używanie własnej siły, sprawności i pomysłowości. Gry i zabawy dają szanse zrobienia czegoś zupełnie samemu, wraz z partnerem, z małą grupą lub też z innymi dziećmi.

Przede wszystkim jednak gry i zabawy ruchowe służą działaniu oraz obserwacji.

1. Wyspy-serca

Cel: Dziecko ćwiczy podczas tej gry stawianie dużych palców od nogi na coraz mniejszej przestrzeni.

Pomoce: Kilka czerwonych serc -różnej wielkości- z kartonu i łagodna muzyka, np. Mozart „Andante w C-dur”.

Przebieg zabawy: Zdejmuj buty i skarpetki. Gdy usłyszysz muzykę zacznij chodzić po sali i obserwować leżące na podłodze czerwone serduszka. To są nasze wyspy- serca.

Gdy muzyka milknie, dziecko dotyka wyspy-serca dużym palcem od nogi. Czasem można zabrać jedną wyspę-serce (tę większą).

(Kiedy w końcu zabrane zostanie ostatnie serce i umilknie muzyka, proszę wprowadzić wyimaginowane serce).

Teraz nie widzisz żadnego serca na podłodze. Musisz sam wyobrazić sobie serce i chciałabym, abyś postawił na niewidzialnym sercu obie stopy…

 

2. Ścieżki indiańskie

Cele: Dziecko uczy się chodzić boso i uważać, by robić to bezszelestnie. Kiedy wejdzie na ścieżkę Indian, musi stąpać bardzo dokładnie po wyznaczonych liniach. Dziecko ćwiczy koordynację oko-stopa oraz próbuje różnych sposobów chodzenia.

Pomoce: Proste, łukowate bądź zygzakowate ścieżki zaznaczone taśmą malarską papierową na podłodze.

Przebieg zabawy: Zdejmij buty i skarpetki. Wyobraź sobie, że jesteś Indianinem, który podąża cicho przez las. Chciałabym wiedzieć, czy potrafisz chodzić tak cicho, żeby nikt ciebie nie słyszał. Spróbuj iść po ścieżce, stawiając swoje stopy dokładnie na linii.

Spróbuj chodzić po ścieżce do tyłu…

Czy możesz mi pokazać, jak umiesz chodzić po ścieżce kiwając się na boki?...

Czy umiesz biegać po ścieżce?

Czy możesz mi pokazać, jak chodzisz po ścieżce na czworakach tak, jak robią to Indianie, gdy się skradają? …

A teraz spróbuj, czy umiesz poruszać się po ścieżce inaczej. Na jednej możesz być bardzo duży, na drugiej zupełnie mały…Brawo!...

 

3. Skały i woda

Cele: Podczas tej zabawy dziecko ma kontakt całym ciałem z podłogą. Uczy toczyć się po podłodze.

Pomoce: Pięć gąbek, należy położyć je na podłodze w odległości 20-30 cm w linii prostej.

Przebieg zabawy: Spróbuj sobie wyobrazić, że gąbki są skałami leżącymi w strumyku. Woda strumyka przepływa przez te skały.

Czy sądzisz, że wodę boli, kiedy przepływa przez skały?.... Możemy to zaraz sprawdzić. Ty będziesz wodą.

Połóż się na podłodze i bardzo, bardzo powoli tocz się po gąbkach, aż dotrzesz do końca rzędu gąbek. Potem powiesz mi, czy ciebie to bolało.

(Na końcu porozmawiaj z dzieckiem o twardych i miękkich powierzchniach i o zaletach toczenia się).

 

4. Tancerze na linie

Cele: Zabawa ta nawiązuje do świata cyrku, który jest dzieciom bardzo bliski. Dziecko balansuje ręką małą piłeczką i próbuje od czasu do czasu chodzić po wyimaginowanej linie.

Pomoce: Dla dziecka rolka z papieru toaletowego lub kuchennego oraz piłeczka do tenisa stołowego i tenisa, taśma malarska papierowa, za pomocą której należy zaznaczyć na podłodze wyimaginowane liny, o długości około 1,5 m.

Przebieg: Wyobraź sobie, że jesteś w szkole cyrkowej, aby nauczyć się tam nowej sztuczki. Weź rolkę papieru i trzymaj ją prostopadle w jednej ręce. Połóż na górze piłeczkę tenisową i zacznij powoli chodzić po sali. Co musisz zrobić, aby piłeczka nie upadła?...

Czy potrafisz balansować piłeczką, trzymając ją w drugiej ręce?...

Zatrzymaj się na chwilę tam, gdzie stoisz. Spójrz na podłogę. Wyobraź sobie, ze ten pasek taśmy jest liną. Gdy będziesz iść wzdłuż paska, powinieneś robić to tak, jakbyś był tancerzem na linie. Czy potrafisz jednocześnie „chodzić” po linie i balansować swoją piłeczką?...

Zrobiłeś to wspaniale!

 

5. Czołganie

Cele: Podczas tej zabawy dziecko może pokazać, jak bardzo potrafi kontrolować swoje ciało. Uczy się koordynacji rąk, nóg i tułowia, a także rozwija poczucie przestrzeni. Może jednocześnie rozwiązywać różne zadania ruchowe, dopasowując je do stopnia swojego rozwoju.

Proszę zachować ostrożność i obserwować dziecko, aby krzesło nie upadło.

Pomoce: Solidne krzesło, nie za małe, ponieważ dziecko musi pod nim pełzać. Należy ustawić je dowolnie, zostawiając wokół dużo miejsca.

Przebieg zabawy: Połóż rękę na krześle. Trzymaj ją tam i pokaż mi, jak daleko możesz chodzić w każdym kierunku…

Połóż stopę na krześle i pokaż mi, jak daleko możesz poruszać się w każdym kierunku…

Połóż na krześle swoje kolano i pokaż mi, jak możesz się poruszać …

Teraz sprawdzimy, czy umiesz poruszać się pod krzesłem….

Oprzyj się na rękach i kolanach i czołgaj się pod krzesłem….

Czy potrafisz przeczołgać się pod krzesłem do tyłu, nie dotykając jego nóg?...

Czy potrafisz także pełzać pod krzesłem, kiedy twój brzuch leży na podłodze ?....

W jaki różny sposób potrafisz wejść na krzesło i znów z niego zejść?...

Czy potrafisz się na nie wdrapać i skoczyć z niego ?....

Czy potrafisz wejść na nie pełzając, a potem w taki sam sposób z niego zejść?....

Bądź bardzo ostrożny i poruszaj się powoli.

Zrobiłeś to wspaniale!

 

Źródło: Gry i zabawy ruchowe dla dzieci w  wieku od 3 do 6 lat, Klaus W. Vopel, Wyd. Jedność